Ból stopy po użyciu Vericaust

   O stosowaniu preparatu Vericaust w przypadku kurzajek i ewentualnie odcisków pisałam w poście Kurzajki- skuteczny sposób jak je usunąć . Pojawiło się z czasem pytanie o ból stopy po użyciu Vericaust'u. W ulotce leku, w efektach ubocznych jest między innymi napisane, iż może pojawić się ból odległy od miejsca zastosowania preparatu. Osobiście stosowałam Vericaust na podeszwie stopy i rzeczywiście po kilku dniach bolała mnie cała stopa, a nawet miałam wrażenie, że ból "wchodzi" i na łydkę. Napisane było, że w niepokojących objawach zgłosić się do lekarza. Ja przeczekałam, ból minął, podejrzewam, że ten jeden raz niedokładnie zabezpieczyłam maścią cynkową ciało wokół zmiany. Po kolejnych aplikacjach ból nigdy więcej się nie pojawił. Możliwe, że bólowy efekt uboczny pojawia się w zależności od osobistej wrażliwości, jeżeli ból by się powtórzył przy kolejnym posmarowaniu Vericaust'em, skonsultowała bym to z lekarzem, czy dalsze leczenie jest w takim wypadku bezpieczne.

Stopa cukrzycowa

 Pojęciem stopy cukrzycowej można określić szereg dolegliwości i schorzeń, które bezpośrednio bądź pośrednio są spowodowane cukrzycą. Przy cukrzycy bardzo ważne jest jej zdiagnozowanie i leczenie. Długotrwała "nadwyżka" poziomu cukru we krwi, tzw hiperglikemia powoduje uszkodzenie naczyń krwionośnych, a następnie nieprawidłowe ukrwienie stopy. Nerwy obwodowe również mogą ulec uszkodzeniom. Złe ukrwienie i upośledzone czucie prowadzi z kolei do łatwego tworzenia się ran i złego ich gojenia. Chorzy na cukrzycę powinni szczególnie dbać o stopy, polecam tu do przeczytania post Pielęgnacja stóp. Aby uniknąć zranienia w trakcie robienia sobie pedicure'u, pomocna byłaby druga osoba, najlepiej wykwalifikowana pedicurzystka. Jest szereg zasad, wg których należy postępować przy wykonywaniu pedicure'u u chorych na cukrzycę. Najważniejsze, lepiej czegoś nie dociąć niż przesadzić i uszkodzić skórę pacjenta, paznokcie profilaktycznie traktujemu jak by były wrastające, skórek staramy się nie wycinać, chyba że są jakieś duże "falbanki", więc oczywiście je usuwamy, aby się nie zaczepiały. Często używa się techniki wykonywania zabiegu pedicure- na sucho, nie moczy się pacjentowi stóp, gdyż rozmoczoną skórę łatwiej skaleczyć. Do codziennej pielęgnacji należy używać produktów przeznaczonych dla diabetyków, bez problemu kupimy je w aptece. Zawierają one składniki przyspieszające gojenie, profilaktyczne przeciw-zapalne, nawilżające, przeciw-grzybiczne i inne.
   Niewłaściwa pielęgnacja stóp cukrzycowych niestety może skończyć się w niektórych przypadkach tragicznie. Stopy cukrzycowe dobrze pielęgnowane w niczym nie będą się różniły od innych stóp nie cukrzycowych. Tylko od nas zależy jaka przyszłość je czeka.

Łamliwe, rozdwajające i kruche paznokcie

   Łamliwość i kruchość paznokci z reguły dokucza nam u rąk. Paznokcie u stóp również są narażone na tę dysfunkcję, lecz zdecydowanie rzadziej. Stopy zabezpieczone są obuwiem przed urazami mechanicznymi oraz nie pełnią tylu manualnych funkcji co dłonie.
   Najczęstszymi przyczynami łamania, rozdwajania i kruszenia się paznokci są:
1) niewłaściwa dieta, a tym samym niedobory witamin, makro- i mikro-elementów
2) choroby różnego pochodzenia, np. niewydolność nerek, choroby dermatologiczne, awitaminoza, choroby niedokrwienne, choroby złego wchłaniania
3) przesilenie wiosenne -nawet przy prawidłowym odżywianiu spożywane warzywa i owoce przez okres zimy nie mają "pełnej wartości" odżywczej, a sama pora roku niesie ze sobą często osłabienie organizmu
4) zbyt częste polerowanie paznokci- wierzchnią warstwę paznokcia porównuję często do szkliwa zębowego, pełni ono rolę ochronną, gdy regularnie jest ono naruszane, to co jest pod nim zaczyna chorować, dlatego uważam, że polerowanie paznokci jeżeli już to powinno być wykonywane sporadycznie, a nie przy każdym cotygodniowym zabiegu manicure
5) stan po zdjęciu tipsów- nie należy ściągać/zrywać itp żadnego rodzaju "sztucznych" paznokci, jeśli ktoś się na nie zdecydował należy je stopniowo spiłowywać w miejscach odstawania starając się nie naruszać zdrowego odrastającego paznokcia, jest to zajęcie dosyć męczące, bo od pewnego momentu nawet co trzy dni potrzebne jest takie spiłowywanie, aby nic się nie zahaczało i nie oderwało. Gdy ktoś jest niecierpliwy i podważy odchodzący np tips- wcześniej przygotowany/mocno spolerowany paznokieć będzie odsłonięty/nagi/cienki i prawie każda czynność dnia codziennego będzie go uszkadzała
6) malowanie paznokci bez odpowiedniego podkładu (zabezpieczenia) spowoduje osłabienie i wysuszenie płytki paznokcieowej, pierwszymi objawami będą białe nieregularne plamki wielkości połowy paznokcia, przeważnie w "starszej połówce paznokcia" czyli bliżej brzegu, a następnie paznokcie zaczną się kruszyć. Warto wtedy zrobić jednak przerwę w malowaniu lub stosować przez jakiś czas dobre odżywki do paznokci.
7) przyjmowanie niektórych leków np sterydów
8) praca powodująca uszkodzenia mechaniczne paznokci, np. w introligatorni, biurze, w przetwórniach warzyw i owoców, sprzątanie i wiele innych, a także kontakt z ziemią, kurzem, papierem
9) obcinanie paznokci nożyczkami, dla przykładu proszę wziąć 2-3 kartki papieru i proszę uciąć je równo nożyczkami, kartki o milimetr się rozjadą, a ponieważ paznokcie mają budowę warstwową zachowają się tak samo (w większym lub mniejszym stopniu) jak kartki. Dlatego paznokcie należy obcinać specjalnymi "praskami"/żabkami, aby nacisk ostrza był na całej powierzchni cięcia, najbezpieczniejszym sposobem skracania paznokci jest używanie pilniczków, najlepiej szklanych lub papierowych. Pilniczek zostawi po sobie gładki "szlif" co zabezpieczy przed zahaczaniem i innymi mikrourazami.
10) używanie silnych detergentów i innych środków chemicznych bez zabezpieczenia dłoni rękawiczkami
   Przy powstałym już problemie łamliwych, kruchych i rozdwajających się paznokci należałoby coś zaradzić, bo dolegliwość ta ani nie jest komfortowa ani estetyczna. Tak jak często bywa, że kłopot spowodowało kilka czynników, tak też warto kilkoma sposobami na raz z tym powalczyć. Podstawą jest uzupełnienie braków dietetycznych samą dietą i suplementami diety bogatymi w krzem, magnez, cynk, żelazo, wapń. W diecie nie może zabraknąć świeżych warzyw i owoców oraz nabiału (sery, jaja, mleko). Drugim elementem pomocy łamliwym paznokciom będą odżywki. Najskuteczniejsze jakie spotkałam to odżywka ekspresowo utwardzająca Peggy Sage (ok. 60zł) oraz odżywka 8w1 Eveline (ok.12zł), już po tygodniowej kuracji efekty są widoczne "gołym okiem". Przez okres wyprowadzania paznokci należało by trzymać je krótko obcięte, aby zminimalizować możliwość łamania/kruszenia, a rozdwojenia na samej końcówce spiłować z wierzchu. Niestety jeżeli tego nie zrobimy rozdwojenie będzie wchodziło w głąb paznokcia powiększając tym samym pole uszkodzenia. Warto wypróbować kremy do słabych paznokci, jest ich obecnie wiele rodzajów, więc mamy w czym wybierać.Nie należy zapominać o maksymalnym wyeliminowaniu czynnika, który przyczynił się do naszego problemu, bo jeżeli nadal paznokcie np. będą moczone w substancjach chemicznych lub będziemy kopać ogródek bez rękawic to żadne użyte środki nam nie pomogą. Są też i tacy, u których problem towarzyszy niestety innej chorobie i wykluczenie przyczyny będzie niemożliwe, wtedy kuracje będą działały wspomagająco, zawsze warto wypróbować, możliwe, że przy ciągłym stosowaniu odżywek uda się jednak zachować paznokcie w miarę dobrym stanie.

Dna moczanowa

   Gdy mamy dolegliwości stóp niekiedy sugerujące wrastanie paznokci, a wszelkie zabiegi w tym kierunku zostały wykonane i nadal nie przynosi nam to ulgi, można podejrzewać, że nasz organizm choruje na dnę moczanową. Jest to choroba, w której upośledzone jest wydalanie kwasu moczowego, bądź powstaje jego nadprodukcja. W zależności od umiejscowienia  ataków bólowych dnę moczanową nazywa się: podagrą, chiragrą, gonagrą, omagrą. W przypadku stopy- podagra, atak dny obejmuje paluch (staw śródstopno-paliczowy). Najczęściej pacjenci trafiają do gabinetu pedicure i proszą o pomoc w związku z wrastaniem paznokcia. Po oględzinach okazuje się jednak, że paznokciom niczego nie brakuje. Należy wówczas poinformować pacjenta o możliwości skontrolowania poziomu kwasu moczowego we krwi. Odpowiednie skierowanie wyda lekarz internista. Jeżeli potwierdzi się nasze przypuszczenie o podagrze, zostaną przepisane pacjentowi leki do regularnego przyjmowania oraz dieta. Należy ograniczyć ilość spożywanego mięsa, warzyw strączkowych, kakao i niektórych gatunków ryb. Dna moczanowa może również towarzyszyć innym chorobom lub być ich efektem. Atak bólowy nie leczony może trwać do trzech tygodni, więc nie należy tej choroby bagatelizować. Przyjmowane regularnie leki obniżą poziom kwasu moczowego i nie dopuszczą do "odkładania" się kryształów kwasu moczowego. Choroba nie leczona może mieć bardzo poważne konsekwencje. Podkreślę więc jeszcze raz, gdy mamy bóle stóp, szczególnie w okolicy palucha i wydaje nam się, że winowajcą jest paznokieć (ale nic złego z paznokciem się nie dzieje) skontrolujmy w laboratorium poziom kwasu moczowego. Wynik będzie jednoznaczny. Albo mamy dnę moczanową, albo paznokieć szykuje nam jakąś niemiłą "niespodziankę", albo będą to inne zmiany w stawach palucha.

Pęcherze, odparzenia, obtarcia- letnia "zmora" stóp

   Pory roku zmieniają się ostatnio gwałtownie. Zima przechodzi często bez wiosny w gorące lato, a my z chęcią zrzucamy zbędne "docieplacze". Zarówno nagła zmiana obuwia, jak i u niektórych za długie noszenie jeszcze tych zimowych gdy nagle zrobiło się gorąco, prowadzą do tworzenia się przykrych skutków jakimi są pęcherze, odparzenia czy obtarcia. O ich powstaniu najczęściej oznajmia nam ból lub pieczenie "uszkodzonego" miejsca. Zależnie od indywidualnej wrażliwości na ból, problem możemy odkryć w różnym stopniu " zaawansowania. Jednych zaniepokoi już lekkie pieczenie, a drugich wypływająca krew z buta.
   Każdy z nas miał kiedyś pęcherz czy obtarcie na stopach. Najczęściej, poza zmianami obuwia wg pór roku, powodują je dalekie eskapady np. w góry i nowe buty. W sklepie wydaje się nam, że buty są super, a w praktyce po jednym dniu chcemy je najchętniej wyrzucić do śmietnika.
   Jak sobie radzić z tym wyjątkowo bolesnym problemem?
Gdy już problem się pojawi, bardzo skuteczne są specjalne hydrokoloidowe plastry na pęcherze, natychmiast łagodzą ból i tworzą optymalne środowisko do gojenia się rany. Dodatkowo zabezpieczają przed zakażeniem. Powstałych pęcherzy nie należy przebijać. Należy je delikatnie obmyć wodą z mydłem przed zastosowaniem plastra. Przy obtarciach czy odparzeniach pomocne mogą być kremy aloesowe dostępne również w aptekach, znacznie przyspieszają proces gojenia, zranione miejsce należy zaopatrzyć w plaster opatrunkowy, aby zabezpieczyć przed zakażeniem. Dobry będzie i w tych przypadkach plaster hydrokoloidowy. Dla uzyskania maksymalnego efektu szybkiego gojenia nie powinno się wkładać butów, które spowodowały problem.
   Zgodnie z zasadą lepiej zapobiegać niż leczyć, najważniejsze jest to, aby pamiętać, że nasze stopy nie są z tytanu. Przy nagłych zmianach temperatur,planowanych wędrówkach, aby zapobiec przykrym zranieniom, należy talkować stopy lub używać do codziennej pielęgnacji kremu przeciw-pęcherzom. Buty kupujmy naprawdę wygodne, a skarpetki nośmy z naturalnych włókien, aby były przewiewne i łatwo wchłaniały wszelką wilgoć. Jeżeli już zdarzy się sytuacja, że upatrzonym butom czegoś w wygodzie brakuje i liczymy, że się rozchodzą, bądź gdy ktoś ma szczególną tendencję do tworzenia się pęcherzy czy obtarć, nośmy przy sobie na wszelki wypadek plastry, lepiej przykleić jak tylko zacznie nas coś uwierać, niż leczyć przez tydzień powstałą ranę.