Dziś zamieszczam nie własny temat, choć pomysł mój, ale znalazłam wspaniałe opracowanie na: Akcja Fizjoterapia . Mam nadzieję, że się nie pogniewają ;) za szerzenie wiedzy....
WPŁYW WYSOKOŚCI OBCASA W BUCIE NA KOLEJNOŚĆ WŁĄCZANIA SIĘ DO RUCHU WYBRANYCH MIĘŚNI KOMPLEKSU LĘDŹWIOWO-MIEDNICZNEGO PODCZAS SKŁONU TUŁOWIA W PRZÓD ORAZ POWROTU DO POZYCJI WYPROSTOWANEJ.
Dotychczasowe badania dowodzą, iż chodzenie w butach na wysokim obcasie predysponuje do powstawania licznych zaburzeń mięśniowo-szkieletowych, które w konsekwencji wywołują ból. Mika i wsp. przebadali 31 zdrowych kobiet sprawdzając czy noszenie wysokich obcasów wpływa na kolejność włączania się do ruchu mięśni kompleksu lędźwiowo-miednicznego.
Do badania włączono 31 kobiet w wieku 22-27 lat. Ich zadaniem było wykonanie skłonu w przód, a następnie powrót do pozycji wyjściowej podczas trzech prób- boso, w butach na czterocentymetrowych i dziesięciocentymetrowych obcasach. Za pomocą EMG dokonano analizy pracy mięśnia prostownika grzbietu, pośladkowego wielkiego oraz dwugłowego uda.
Zaobserwowano istotne statystycznie różnice we włączaniu się do ruchu mięśnia prostownika grzbietu (wcześniejsza aktywacja) i mięśnia pośladkowego wielkiego (w trakcie próby na obcasach włączał się on później) podczas skłonu tułowia w przód w obuwiu na wysokich (10cm) obcasach w porównaniu do próby wykonywanej boso. Ponadto podczas próby wykonywanej w butach na dziesięciocentymetrowych obcasach zaobserwowano wcześniejsze wyłączanie się mięśnia pośladkowego wielkiego zarówno podczas skłonu tułowia w przód jak i podczas powrotu do pozycji wyjściowej w porównaniu z tym samym ruchem wykonywanym stojąc boso.
W powyższym badaniu wykazano, iż wysokość obcasa znacząco wpływa na synchronizację pracy prostowników tułowia i biodra. Otrzymane wyniki porównano z innymi badaniami poświęconymi biomechanice chodu w butach na wysokich obcasach, które zostały przeprowadzone w ciągu ostatnich lat, i na tej podstawie wysunięto wnioski, iż chodzenie w butach na wysokich obcasach przeciąża kręgosłup, zwiększając tym samym ryzyko wystąpienia urazów mięśniowo-szkieletowych.
Mika A. i wsp., 2013
Dotychczasowe badania dowodzą, iż chodzenie w butach na wysokim obcasie predysponuje do powstawania licznych zaburzeń mięśniowo-szkieletowych, które w konsekwencji wywołują ból. Mika i wsp. przebadali 31 zdrowych kobiet sprawdzając czy noszenie wysokich obcasów wpływa na kolejność włączania się do ruchu mięśni kompleksu lędźwiowo-miednicznego.
Do badania włączono 31 kobiet w wieku 22-27 lat. Ich zadaniem było wykonanie skłonu w przód, a następnie powrót do pozycji wyjściowej podczas trzech prób- boso, w butach na czterocentymetrowych i dziesięciocentymetrowych obcasach. Za pomocą EMG dokonano analizy pracy mięśnia prostownika grzbietu, pośladkowego wielkiego oraz dwugłowego uda.
Zaobserwowano istotne statystycznie różnice we włączaniu się do ruchu mięśnia prostownika grzbietu (wcześniejsza aktywacja) i mięśnia pośladkowego wielkiego (w trakcie próby na obcasach włączał się on później) podczas skłonu tułowia w przód w obuwiu na wysokich (10cm) obcasach w porównaniu do próby wykonywanej boso. Ponadto podczas próby wykonywanej w butach na dziesięciocentymetrowych obcasach zaobserwowano wcześniejsze wyłączanie się mięśnia pośladkowego wielkiego zarówno podczas skłonu tułowia w przód jak i podczas powrotu do pozycji wyjściowej w porównaniu z tym samym ruchem wykonywanym stojąc boso.
W powyższym badaniu wykazano, iż wysokość obcasa znacząco wpływa na synchronizację pracy prostowników tułowia i biodra. Otrzymane wyniki porównano z innymi badaniami poświęconymi biomechanice chodu w butach na wysokich obcasach, które zostały przeprowadzone w ciągu ostatnich lat, i na tej podstawie wysunięto wnioski, iż chodzenie w butach na wysokich obcasach przeciąża kręgosłup, zwiększając tym samym ryzyko wystąpienia urazów mięśniowo-szkieletowych.
Mika A. i wsp., 2013
PRZECIĄŻENIA ODCINKA LĘDŹWIOWEGO, PRZUKRCZ ŚCIĘGNA ACHILLESA, PALUCH KOŚLAWY- NAJCZĘSTSZE NASTĘPSTWA NOSZENIA OBUWIA NA WYOKIM OBCASIE.
" (...) Ludzka stopa jest naturalnie przystosowana do chodzenia boso. Położona naturalnie – czyli na płasko jest główną podporą całego ciała. Na jej powierzchni rozkłada się cały jego ciężar. Natomiast gdy zakładamy buty na obcasach, pięta wędruje do góry, a siły ciążenia przesuwają się na przód stopy. W przypadku bardzo wysokich obcasów cały ciężar spoczywa na samych palcach u stóp! Kolana są nienaturalnie zgięte, a biodra za bardzo wysunięte do przodu. Taka postawa powoduje, że lędźwiowy odcinek kręgosłupa jest nadmiernie wygięty i przeciążony. (...) Uniesiona stopa powoduje, że ścięgno Achillesa ulega skróceniu, a po pewnym czasie stałemu przykurczowi. Z powodu usztywnienia kręgosłupa zaczyna boleć i drętwieć kark. Ramiona się garbią i zaokrąglają, co wpływa na całą sylwetkę i napięcia w barkach. (...) Nacisk całego ciężaru ciała na przedni odcinek stopy powoduje, że duży palec się wygina i nieuchronnie pojawiają się nieestetyczne halluksy. Wbrew obiegowej opinii nie są one tylko chorobą dziedziczną. Powstają przede wszystkim na skutek noszenia wysokich obcasów oraz obuwia o wąskich czubkach. "
Opisano wpływ obcasów na nasze "ciało" (uproszczając sformuowanie), a co się dzieje z samymi stopami przy noszeniu obcasów? Oczywiście, pewne skłonności mogą tu dopomóc, ale nie da się ukryć, że obcasy mogą się w różnym stopniu przyczyniać do tworzenia haluksów, palców młotkowatych, przykurczu ścięgna Achillesa, a tym samym braku wyprostu grzbietowego stopy, a w następstwie przeprostu stawu kolanowego. Zmiany w stawach stóp szybko przyniosą w efekcie problemy ze skórą stóp w postaci różnego rodzaju zrogowaceń i nielubianych zmian typowych dla płaskostopia i zwyrodnień stawowych.
Czy warto więc nosić obcasy, czy lepiej zostawić je sobie na pojedyncze wyjątkowe okazje?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz